MakerDAO پروتکلی است که استیبل کوین های DAI را صادر می کند. این پروژه که توسط Rune Christensen در سال 2015 تأسیس شد، یکی از اولین پروژه هایی بود که بر روی شبکه اتریوم ساخته شد و می توان آن را پایه و اساس DeFi دانست.
دای از نظر ارزش با دلار آمریکا نسبت 1:1 دارد. برخلاف سایر استیبل کوین‌ها که توسط دلارهای نگهداری شده در بانک‌ها پشتیبانی می‌شوند، دای توسط دارایی‌های دیجیتالی که در قراردادهای هوشمند بلاک چین نگهداری می‌شوند، پشتیبانی می‌شود. این امر دای را به یکی از معدود استیبل کوین‌هایی تبدیل می‌کند که خطر سانسور توسط قانون‌گذاران و موسسات مالی را کاهش می‌دهد و جایگزین غیرمتمرکزتری ارائه می‌دهد.
دای در مقابل دارایی های دیجیتالی صادر می شود که هر کسی می تواند آن را در قراردادهای هوشمند Maker به نام Vaults واریز کند. این دارایی یا وثیقه باید حدود 150 درصد ارزش وام باشد. وام گیرندگان در زمان بسته شدن وام کارمزد ثابتی می پردازند که مشابه نرخ بهره وام است. اگر وثیقه آنها کمتر از نسبت 150 درصد باشد، وام منحل می شود، به این معنی که دارایی های ضبط شده با تخفیف فروخته می شود و وام گیرندگان جریمه می پردازند. پس از انتشار دای، وام گیرندگان آزادند تا آن را برای کالاها، خدمات یا ارزهای دیجیتال بیشتر بفروشند. این یک بازار ثانویه برای دای ایجاد می کند. هر کسی می تواند دای را در صرافی ها نیز بخرد، در این صورت نیازی به گرفتن وام وثیقه نیست.
دای همچنین می‌تواند به Maker و دیگر پروتکل‌های وام‌دهی سپرده شود تا نرخ پس‌اندازی متغیری به دست آورد و به هر کسی در جهان این امکان را می‌دهد که یک حساب پس‌انداز دلاری باز کند.
بخش دیگر Meerdao توکن MKR است. بر خلاف دای، MKR ناپایدار است و به هیچ چیز مقید نیست. دارندگان MKR می توانند به سیستم مدیریت Middao رأی دهند، جایی که همه چیز از نرخ بهره وام و اعتبار گرفته تا انواع وثیقه پذیرفته شده تصمیم گیری می شود. دارندگان MKR زمانی که توکن افزایش می‌یابد سود می‌برند، اما در صورت از کار افتادن سیستم بیشترین آسیب را نیز خواهند دید. هنگامی که وثیقه به شدت کاهش می یابد، MKR ضرب می شود و برای جبران آن فروخته می شود.
برای مطالعه اخبار مرتبط با ارزهای دیجیتال در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.