پل های بلاک چین محبوب

سه پل محبوب بلاک چین و نحوه کار آنها

پل های بلاک چین برای تسهیل قابلیت همکاری بین بلاک چین های مختلف ضروری هستند. آن‌ها اکوسیستم‌های ارزهای دیجیتال مجزا را به هم متصل می‌کنند تا کاربران بتوانند داده‌ها را به اشتراک بگذارند و دارایی‌ها را بر روی بلاک‌چین‌های جداگانه‌ای که قوانین فنی و اقتصادی خاص خود را دارند، انتقال دهند.

پل های بلاک چین را می توان به عنوان قابل اعتماد، غیرقابل اعتماد، یک طرفه و دو طرفه طبقه بندی کرد. پل سولانا، پل آوالانچ و پل پالیگان از جمله پل های بلاک چین محبوبی هستند که برای انتقال دارایی ها به بلاک چین های دیگر استفاده می شوند و هر پل دارای مزایای منحصر به فردی است.

مقدمه

به طور کلی، بلاک‌چین‌ها ذاتاً غیرقابل تعامل هستند، به این معنی که داده‌ها و دارایی‌های یک بلاک چین را نمی‌توان به دیگری منتقل کرد. بسیاری از پروژه ها با ایجاد پل های زنجیره بلوکی بین آنها برای تسهیل انتقال داده ها و دارایی ها با این مشکل مقابله می کنند. با این حال، هر پل فقط بلاک چین های خاصی را به هم متصل می کند و بنابراین راه حل جامعی برای همه بلاک چین ها نیست.

به عنوان مثال، اگر تیمی پلی بین اتریوم و بیت کوین ایجاد کند، نمی توان از آن پل برای انتقال دارایی از ریپل به اتریوم استفاده کرد. همچنین، تنها کاربرانی که کیف پول‌های رمزنگاری سازگار با یک پل خاص دارند، می‌توانند از آن پل استفاده کنند.

پل بلاک چین چیست؟

پل بلاک چین پروتکلی است که به دو یا چند زنجیره بلاک اجازه می دهد تا با یکدیگر همکاری کرده و داده ها را به اشتراک بگذارند. این سیستم زنجیره‌های بلوکی را به هم متصل می‌کند تا کاربران در یک شبکه بتوانند در فعالیت‌های شبکه دیگر شرکت کنند. این به کاربران ارزهای دیجیتال اجازه می دهد تا از دارایی های خود خارج از زنجیره های بومی خود استفاده کنند.

بلاک چین ها در توکن ها، مکانیسم های اجماع، جوامع و مدل های حاکمیتی متفاوت هستند. Blockchain Bridge قابلیت همکاری بلاک چین های مختلف را تسهیل می کند و انتقال داده ها و دارایی های رمزنگاری شده را در زنجیره های مختلف امکان پذیر می کند.

پل های بلاک چین همچنین به شبکه ها اجازه می دهد تا بر روی نقاط قوت یکدیگر بنا شوند. به عنوان مثال، بیت کوین نیازی به بازسازی بلاک چین خود برای گنجاندن قراردادهای هوشمند ندارد، زیرا شبکه های دیگر می توانند شکاف را پر کنند.

علاوه بر این، پل‌های بلاک چین به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند بدون توجه به شبکه‌ای که روی آن کار می‌کنند، ارتباط برقرار کرده و با یکدیگر همکاری کنند. به این ترتیب پروتکل‌ها می‌توانند راحت‌تر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و بر روی ویژگی‌ها و موارد استفاده یکدیگر تمرکز کنند.

پل های بلاک چین معمولا توکن ها را از یک شبکه به شبکه دیگر با باندل کردن آنها منتقل می کنند، فرآیندی که در آن پل بلاک چین توکن اصلی را در یک قرارداد هوشمند و مقدار معادلی از توکن های پیچیده مانند WETH برای اتریوم یا WBNB برای بایننس کوین قفل می کند. ایجاد می کند.

فناوری‌های دیگری نیز وجود دارند که بر قابلیت همکاری در اکوسیستم کریپتو تمرکز دارند. یکی از این نمونه ها پروتکل های لایه صفر است. لایه صفر به سایر بلاک چین ها اجازه می دهد تا با ارائه یک لایه زیرین مشترک به بلاک چین ها متصل شوند. بنابراین، بلاک چین نیازی به پل ندارد، زیرا هر لایه بلاک چین صفر از ابتدا به بلاک چین های دیگر متصل است.

پل های قابل اعتماد

پل ها باید بر یک شی یا سیستم مرکزی تکیه کنند. آنها شامل تأیید کننده های خارجی برای تسهیل انتقال ایمن داده ها و ارزش ها هستند. با این حال، این بدان معنی است که آنها از کاربران می خواهند که کنترل دارایی های دیجیتال خود را به سیستم بسپارند، که در تضاد با اصول ارزهای دیجیتال است.

پل های بدون اعتماد

بر خلاف پل های اعتماد، پل های بدون اعتماد به نهادهای متمرکز و اشخاص ثالث متکی نیستند. در عوض، آنها با استفاده از قراردادهای هوشمند که فرآیند قابلیت همکاری را مدیریت می کنند، به صورت غیرمتمرکز عمل می کنند. به این ترتیب، کاربران می توانند مالکیت ارزهای دیجیتال خود را حفظ کنند. در حالی که کاربران قابل اعتماد پل باید به شهرت اپراتورهای پل اعتماد کنند، کاربران غیرقابل اعتماد پل در عوض به کد دوستیابی هوشمند اعتماد دارند.

پل های یک طرفه

پل های یک طرفه به کاربران این امکان را می دهد که توکن های خود را به شبکه دیگری منتقل کنند بدون اینکه بتوانند آن ها را به همان روش بازگردانند. این بدان معنی است که آنها فقط باید برای معاملات یک طرفه استفاده شوند.

پل های دو طرفه

از سوی دیگر، پل های دو طرفه امکان انتقال دارایی ها را در هر دو طرف فراهم می کند. آنها یک راه منحصر به فرد برای انتقال داده ها و ارزهای دیجیتال بین دو شبکه ارائه می دهند. و به این ترتیب، ممکن است برای کاربری که اغلب از دو شبکه برای ارسال و دریافت رمزنگاری استفاده می کند راحت تر باشد.

پل سولانا

پل کرم چاله سولانا یک پل دو طرفه است و هدف آن انتقال سریع و ارزان دارایی های توکن شده در میان بلاک چین ها با بهره گیری از ساختار پرسرعت و کم هزینه سولانا است.

هدف پل بلاک چین سولانا حل مشکلات رایج با تامین مالی غیرمتمرکز (DeFi) است. مسائلی مانند هزینه های بالای تراکنش، افت قیمت و ازدحام شبکه. زمانی که پل بلاک چین سولانا در سال 2020 منتشر شد، راهی غیرمتمرکز برای برقراری ارتباط اتریوم و سولانا فراهم کرد. Solana Wormhole در حال حاضر امکان انتقال ارز دیجیتال بین 17 زنجیره را فراهم می کند.

Wormhole با همکاری Certus One، شرکتی که گره های بلاک چین را مدیریت می کند و خدمات امنیتی زیرساختی برای بلاک چین های اثبات سهام (PoS) ارائه می دهد، توسعه یافته است. از آنجایی که توسعه دهندگان می توانند از Wormhole برای دسترسی به شبکه Solana استفاده کنند، نیازی به پروژه های رمزنگاری برای بازنویسی پایگاه های کد خود برای Solana وجود ندارد.

این پل بر اساس اوراکل های زنجیره ای غیرمتمرکز است. این پل با قفل کردن یا سوزاندن ژتون ها بر روی یک زنجیره و برش یا رها کردن آنها روی زنجیره دیگر، توکن ها را از یک زنجیره به زنجیره دیگر منتقل می کند.

پل بلاک چین بهمن

پل دو طرفه دیگر، پل بلاک چین بهمن (AB) است که برای کاربران میکرو ساخته شده و در جولای 2021 توسط آوا لبز راه اندازی شد. این پل جایگزین طرح قبلی پل به نام پل اتریوم بهمن (AEB) شده و هزینه های آن تقریباً پنج برابر کمتر از پل های قبلی است.

علاوه بر این، پل بلاک چین بهمن با تمرکز بر امنیت، تسویه سریع‌تر و هزینه‌های کمتر، تجربه پیوند دارایی را برای کاربران بهبود می‌بخشد. پل بلاک چین بهمن همچنین امکان انتقال توکن های ERC-20 را به و از شبکه اصلی Avalanche می دهد.

با این حال، هنگامی که توکن‌ها از شبکه Avalanche به اتریوم ارسال می‌شوند، قرارداد هوشمند تأیید می‌کند که توکن‌های Rapid ERC-20 ابتدا نوشته شده‌اند تا انتقال مقدار معادل به اتریوم را نشان دهند. در نهایت پس از تایید تراکنش، توکن یا قفل و ضرب می شود یا ذخیره و آزاد می شود.

پل بلاک چین چند ضلعی

پل بلاک چین Trustless Paligan اولین بار در اوایل سال 2020 توسط تیم Paligan برای افزایش قابلیت همکاری بین شبکه های Paligan و Ethereum پیشنهاد شد. این پل در همان سال فعال شد. این پل در حال حاضر به کاربران اجازه می دهد تا توکن ها و توکن های غیرقابل تعویض (NFT) را بین اتریوم و Polygon منتقل کنند. کاربران اکنون می توانند از محبوبیت اتریوم بهره ببرند و در عین حال از هزینه های کمتر و زمان تراکنش سریع تر Polygon بهره مند شوند.

Polygon دارای دو پل بلاک چین است که کاربران می توانند از طریق آنها دارایی ها را انتقال دهند: پل اثبات سهام (PoS) و پل پلاسما. Proof-of-Stake Bridge شبکه خود را با اتخاذ الگوریتم اجماع PoS ایمن می کند. در حالی که سپرده‌ها تقریباً بلافاصله در پل اثبات سهام انجام می‌شوند، برداشت‌ها گاهی اوقات ممکن است بیشتر طول بکشد. این پل از انتقال اتریوم و دیگر توکن های محبوب ERC-20 پشتیبانی می کند.

پل پلاسما از راه حل مقیاس پذیری پلاسما اتریوم برای ایجاد امنیت بیشتر استفاده می کند. کاربران می توانند از پل برای انتقال توکن بومی به توکن های Polygon، MATIC و ERC-20 و ERC-721 استفاده کنند.

پیوند دادن نشانه ها با استفاده از Polygon از منطق پیوند عادی پیروی می کند. توکن هایی که از شبکه اتریوم خارج می شوند قفل می شوند و همان تعداد توکن به طور خودکار در شبکه Polygon ضرب می شوند. به همین ترتیب، وقتی توکن‌ها را به اتریوم پیوند می‌دهید، توکن‌های پیوند شده به Polygon نوشته می‌شوند و توکن‌های اتریوم آزاد می‌شوند.

نتیجه

اگرچه پل های بلاک چین اکوسیستم کریپتو را سازگارتر می کند، اما همیشه باید تحقیقات خود را انجام دهید تا مناسب ترین پل را برای استفاده خود انتخاب کنید. به یاد داشته باشید که پیوند دادن، عرضه در گردش ارز دیجیتالی را که می خواهید انتقال دهید، تغییر نمی دهد. پل‌ها به سادگی توکن‌ها را در شبکه ارسال قفل می‌کنند و توکن‌های جدید را در سمت گیرنده استخراج می‌کنند و سرعت توکن ایجاد می‌کنند. اگر توکن‌های سریع به زنجیره اصلی بازگردانده شوند، قبل از اینکه توکن‌های اصلی در طرف دیگر آزاد شوند، سوزانده می‌شوند.

برای مطالعه اخبار مرتبط با ارزهای رمزنگاری شده در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.