مقایسه وب 3 با وب 2

مروری بر وب 3 و وب 2

در حالی که نسخه فعلی اینترنت، Web2، توسط میلیون ها نفر استفاده می شود، بدون نقص نیست. مسائل مربوط به مالکیت داده ها، سانسور و امنیت همچنان کاربران اینترنت را آزار می دهد و به مفهوم سازی نسخه جدید و بهبود یافته ای به نام وب 3 دامن می زند. این اینترنت آینده مبتنی بر فناوری هایی مانند بلاک چین، هوش مصنوعی (AI) و واقعیت افزوده است. AR).) مهمتر از همه، Web3 ایده آل باید مزایایی مانند مالکیت داده و حفظ حریم خصوصی را ارائه دهد. وب 3 به عنوان نسخه بهبودیافته وب 2 معرفی می شود، اما دقیقاً چیست و آیا واقعاً بهتر از وب 2 است؟

مقدمه

شبکه جهانی وب که به سادگی به عنوان اینترنت یا وب نیز شناخته می شود، از زمانی که برای اولین بار با نام Web1 به جهان معرفی شد، به شدت تغییر کرده است. با پیشرفت فناوری و تکامل تقاضای کاربران، تعجبی ندارد که وب بر این اساس تغییر کرده است.

Web1 برای مصرف محتوا و تعامل ساده استفاده می شود. وب 2 که تا حدی با رونق تلفن های هوشمند و دسترسی به اینترنت موبایل شکل گرفته است، به کاربران اجازه می دهد محتوای خود را ایجاد کنند. اکنون مفهوم جدیدی برای شبکه آینده به نام وب 3 پدیدار شده است. انتظار می رود این اینترنت جدید به کاربران اجازه دهد نه تنها محتوا و داده ها را مصرف کرده و ایجاد کنند، بلکه مالک آن نیز باشند.

تاریخچه مختصری از وب

در حالی که وب در طول سال ها دستخوش تغییرات زیادی شده است، دو فاز اصلی آن را می توان به عنوان Web1 و Web2 طبقه بندی کرد.

وب 1

Web1 که با نام Web 1.0 نیز شناخته می شود، اینترنت اصلی است. این شامل صفحات HTML ایستا (زبان نشانه گذاری وب در آن زمان) بود که اطلاعات را به صورت آنلاین نمایش می داد. Web1 روی یک زیرساخت کاملاً غیرمتمرکز اجرا می‌شد و هر کسی می‌توانست سرورها را میزبانی کند، برنامه‌های کاربردی بسازد و اطلاعات را بدون سانسور در اینترنت منتشر کند. کاربران Web1 می توانند با استفاده از مرورگرهای وب اطلاعات را در وب جستجو کنند.

معایب شبکه 1

متاسفانه هیچ راهی برای تغییر اطلاعات افراد وجود نداشت و فرصت های کمی برای تعامل با دیگران وجود داشت. کاربران فقط می توانستند از طریق پیام رسان ها و انجمن های گفتگوی معمولی ارتباط برقرار کنند. به این ترتیب، کاربران با Web1 عمدتاً به عنوان خواننده و نه شرکت کننده تعامل داشتند.

وب 2

برخلاف Web1، اینترنت فعلی بر تولید محتوا متمرکز است و تا حد زیادی در انحصار شرکت های بزرگ و موفق فناوری است. در اواخر دهه 1990، پایگاه‌های اطلاعاتی، پردازش‌های سمت سرور، فرم‌ها و رسانه‌های اجتماعی با یکدیگر ترکیب شدند و اینترنت تعاملی‌تری به نام وب 2 یا وب 2.0 را تشکیل دادند. این نسخه فعلی اینترنت است که زمین بازی برای تولید محتوا است. چه یک نویسنده، عکاس یا تأثیرگذار مشتاق باشید، می توانید به راحتی آثار خود را در دنیای وب 2 خلق کرده و به نمایش بگذارید.

ارائه دهندگان خدماتی مانند WordPress و Tumblr به افراد بستری برای تولید محتوا می دهند، در حالی که شرکت های رسانه های اجتماعی مانند فیس بوک و توییتر به مردم اجازه می دهند با هر کسی در هر نقطه از جهان ارتباط برقرار کنند. علاوه بر این، دسترسی به اینترنت موبایل و محبوبیت تلفن های هوشمند به هر کسی اجازه می دهد تا به راحتی به محتوای ایجاد شده دسترسی داشته باشد.

شرکت های وب 2 محور از این انقلاب اینترنتی بهره برده اند. جدا از سود، شرکت ها پایگاه داده بزرگی از کاربران نیز ساخته اند. شرکت‌های بزرگ‌تری مانند گوگل و فیس‌بوک، شرکت‌های کوچک‌تری را خریدند و یک شبکه جهانی متمرکز از کاربران و داده‌های آنها ایجاد کردند.

معایب شبکه 2

از زمان ظهور وب 2، شرکت های بزرگ اینترنتی دریافته اند که می توانند از داده های کاربر برای حفظ آنها در اکوسیستم مربوطه خود استفاده کنند. با ایجاد تبلیغات هدفمند برای کاربران یا جلوگیری از ارتباطات بین پلتفرمی، کاربران اغلب مایلند به استفاده از خدمات خود ادامه دهند.

در سال های اخیر، مسائل اخلاقی مانند سانسور، ردیابی داده ها و مالکیت داده ها توجه بسیاری از کاربران اینترنت را به خود جلب کرده است. از قضا، به نظر می رسد که داده های کاربر متعلق به شرکت های وب 2 است، نه خود کاربران. مواردی از کنترل های ناعادلانه داده را دیده ایم که در آن حساب های کاربران پس از نقض ناآگاهانه دستورالعمل های جامعه داخلی پلت فرم بسته شده است. در سال 2010، خبر شکست فیس بوک در حفاظت از داده های کاربرانش خشم جهانی را در مورد جمع آوری داده های شخصی بدون رضایت کاربران برانگیخت.

برای پرداختن به این مسائل، برخی راه حلی را پیشنهاد کرده اند که مزایای وب 1 و وب 2 را ترکیب می کند: تمرکززدایی و مشارکت کاربر. مفاهیم اولیه این نسخه از اینترنت که به وب 3 معروف است تا حد زیادی تعریف شده است.

وب 3 چیست؟

پرداختن به مشکلات فعلی وب 2، وب 3 گام منطقی بعدی برای بهبود اینترنت برای کاربران است. وب 3 با استفاده از فناوری‌های همتا به همتا (P2P) مانند بلاک چین، واقعیت مجازی (VR)، اینترنت اشیا (IoT) و نرم‌افزار متن‌باز، قصد دارد قدرت شرکت‌های بزرگ وب 2 را کاهش دهد. با تمرکززدایی، کاربران می توانند امیدوار باشند که کنترل محتوای خود و مالکیت داده های خود را دوباره به دست آورند.

ویژگی های اصلی شبکه 3

غیر متمرکز: از آنجایی که هدف آن رسیدگی به ریشه مشکل وب 2 است، تمرکززدایی، به طور طبیعی یک عامل حیاتی در موفقیت وب 3 است. علاوه بر بازگرداندن کنترل بر داده های کاربران، شرکت ها باید برای دسترسی به داده های خود هزینه کنند. غیرمتمرکز کردن، پرداخت‌های کریپتو بومی را برای همه در دسترس قرار می‌دهد و نیاز به واسطه‌های گران قیمت در زیرساخت‌های پرداخت سنتی وب ۲ را از بین می‌برد.

بدون نیاز به مجوز: به جای چند نهاد بزرگ که مشارکت کاربر را کنترل می کنند یا ارتباط بین پلتفرمی را ممنوع می کنند، همه می توانند آزادانه با دیگران در وب 3 تعامل داشته باشند.

نیازی به اعتماد نیست: شبکه وب 3 بر این اساس است که به کاربران اجازه می دهد بدون اعتماد به چیزی جز خود وب، شرکت کنند. این ویژگی های ذکر شده عمدتاً توسط بلاک چین و ارزهای دیجیتال پشتیبانی می شوند.

مزایای بالقوه شبکه 3

امنیت داده ها را افزایش دهید

داده‌هایی که غول‌های فناوری در پایگاه‌های داده متمرکز ذخیره می‌کنند آسیب‌پذیر هستند زیرا هکرها برای به خطر انداختن داده‌های کاربر فقط به یک سیستم نیاز دارند. با راهکارهای مدیریت و ذخیره سازی داده های غیرمتمرکز، می توان اطلاعات شخصی را ایمن تر نگه داشت.

مالکیت واقعی داده های شبکه 3

با توجه به اینکه یکی از ارکان وب 3 مالکیت داده است، کاربران می توانند کنترل داده های خود را پس بگیرند و حتی در صورت تمایل از آن درآمد کسب کنند.

مقابله با سانسور وب 3

بدون یک مرجع مرکزی، کاربران به طور غیرمنصفانه سانسور نمی شوند. بدون قدرت سانسور یا توانایی حذف محتوای خاص، کنترل روایت هر گفتمانی برای شرکت های بزرگ بسیار دشوارتر خواهد بود. مزایای بالقوه دیگری نیز وجود دارد که وب 3 را نسبت به نسخه های قبلی وب بهتر می کند.

آزادی مالی

وب 3 با اجازه دادن به کاربران برای استفاده، ایجاد و مالکیت محتوا و داده های خود، به آنها قدرت می دهد. و از آنجایی که وب 3 مبتنی بر فناوری بلاک چین است، کاربران می توانند به راحتی به اکوسیستم هایی دسترسی داشته باشند که امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و سایر ابزارها را برای دستیابی به آزادی مالی تسهیل می کند.

تعاملات اجتماعی را افزایش دهید

مانند نسخه های قبلی وب، وب 3 همچنان شامل فناوری هایی است که پس از فناوری بلاک چین پدیدار می شوند. به عنوان مثال، واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و هوش مصنوعی (AI) می‌توانند عناصر دیجیتالی را به برنامه‌های وب 3 برای افزایش تعاملات اجتماعی آنلاین اضافه کنند.

ما در حال حاضر شاهد یکی از این نمونه ها در قالب Metaverse هستیم، دنیای سه بعدی مجازی که کاربران می توانند با استفاده از آواتارها آن را کشف کنند. از طریق فضاهای فراگیر مانند Metaverse، کاربران می توانند به صورت آنلاین ارتباط برقرار کنند، زمین مجازی بخرند، بازی کنند و حتی از راه دور کار کنند.

آخرین کلمه

وب 2 در مقابل وب 3 را می توان به عنوان گونه ای از دنیای متمرکز قدیمی در مقابل دنیای غیرمتمرکز جدید مشاهده کرد. از آنجایی که وب 3 هنوز محقق نشده است، برتری ادعایی آن نسبت به وب 2 قابل بحث است. با این حال، وب 3، با زیرساخت غیرمتمرکز خود، به طور بالقوه می تواند با هک داده هایی که در وب 2 دیده ایم مبارزه کند و کنترل را به کاربران بازگرداند.

برای مطالعه اخبار مرتبط با ارزهای رمزنگاری شده در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.