منو سایت

  • خانه
  • وبلاگ
  • تحقیق و آموزش بازار ارز دیجیتال آرزینجا مگ نحوه استفاده از اتریوم به عنوان ابزار پرداخت

تحقیق و آموزش بازار ارز دیجیتال آرزینجا مگ نحوه استفاده از اتریوم به عنوان ابزار پرداخت

 تاریخ انتشار :
/
  وبلاگ
تحقیق و آموزش بازار ارز دیجیتال آرزینجا مگ نحوه استفاده از اتریوم به عنوان ابزار پرداخت

اتریوم چیست؟

اتریوم اولین نسل از فناوری بلاک چین است که برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز، نگهداری دارایی ها و انجام تراکنش ها در یک محیط غیرمتمرکز استفاده می شود.

ارز دیجیتال اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز با استفاده از فناوری بلاک چین طراحی کرده است تا مقیاس پذیر، قابل برنامه ریزی و ایمن باشد. این شبکه یک شبکه همتا به همتا (P2P) را برای اجرای ایمن و تأیید کد برنامه از طریق قراردادهای هوشمند تشکیل می دهد. اینها بلوک‌های نرم‌افزاری خودکاری هستند که به کاربران اجازه می‌دهند تا تراکنش‌های خود را بدون نیاز به یک نهاد مرکزی انجام دهند.

سوابق تراکنش های اتریوم تغییرناپذیر و شفاف هستند. در شبکه اتریوم، مالکیت کامل دارایی ها به شرکت کنندگان داده می شود. برای ارسال تراکنش ها از طریق حساب های ایجاد شده توسط کاربر، فرستنده باید به اتریوم، ارز دیجیتال بومی بلاک چین پرداخت کند.

با توجه به پذیرش آن، اتریوم به عنوان یک ارز محبوب برای انجام پرداخت شناخته می شود. برنامه های غیرمتمرکز (DApps) از اتریوم برای تعامل با برنامه های مبتنی بر بلاک چین اتریوم و انجام تراکنش ها استفاده می کنند. این برنامه ها از پل ها برای کار با ارزهای دیجیتالی غیر از اتریوم استفاده می کنند. در اصطلاح بلاک چین، به آن سازگاری زنجیره ای متقابل می گویند.

چه چیزی اتریوم را جایگزین پول می کند؟

اتریوم هر سه معیار اساسی یک ارز را دارد: ذخیره ارزش، وسیله مبادله و واحد حساب.

هر ارزی می تواند به عنوان یک واحد پرداخت شناسایی شود که سه ویژگی فوق را داشته باشد. ذخیره ارزش دارایی است که قدرت خرید خود را در آینده حفظ می کند. مقدار می تواند ثابت باشد یا در طول زمان افزایش یابد، اما کاهش نمی یابد. ریسک گریزی یک مفهوم کلیدی پشت ذخیره ارزش است و اگر تقاضای ثابتی برای یک دارایی وجود داشته باشد، قیمت ها به طور پیوسته افزایش خواهند یافت.

پول به عنوان وسیله مبادله به عنوان ابزاری عمل می کند که فروش، خرید یا تجارت کالا یا خدمات را بین طرفین تسهیل می کند. برای تسویه معاملات اقتصادی، ارز رایج ترین وسیله مبادله است. به عنوان یک واحد حساب، پول باید قابل تقسیم، مبادله و قابل شمارش باشد. تقسیم پذیری به تقسیم یک واحد پولی به اجزای تشکیل دهنده که برابر با مقدار اصلی است اشاره دارد. مبادله پذیری خاصیتی است که در آن یک واحد پول دارای ارزشی برابر با هر واحد دیگر باشد.

اتریوم در تمام این پارامترها عملکرد خوبی دارد. اتریوم یک ارز دیجیتال کمیاب است که از طریق بلاک چین ذخیره و مبادله می شود. واحدهای اتریوم را می توان برای اندازه گیری ارزش کالاها و خدمات و بعداً برای خرید استفاده کرد. همچنین می توان از اتریوم برای مقاصد سرمایه گذاری استفاده کرد. آنها می توانند اتریوم را بخرند و آن را نگه دارند تا در آینده آن را بفروشند به این امید که ارزش آن افزایش یابد.

مزایای پذیرش پرداخت اتریوم چیست؟

پرداخت با اتریوم طیف گسترده ای از مزایای هم برای کاربران و هم برای کارآفرینان به همراه دارد.

انتقال به یک اکوسیستم مبتنی بر بلاک چین مزایای زیادی هم برای مصرف کنندگان و هم برای کارآفرینان به همراه دارد. در اینجا توضیح سریعی در مورد اینکه چرا پذیرش پرداخت های اتریوم برای مشتریان این شرکت خوب است آورده شده است:

گزینه بیشتر

در دنیایی که به سرعت در حال پذیرش ارزهای دیجیتال است، ارائه گزینه های پرداخت اضافی به مشتریان باعث برتری کسب و کارها نسبت به رقبای خود می شود. دروازه‌های ارزهای دیجیتال به بازرگانان اجازه می‌دهند پرداخت‌های دیجیتال را بپذیرند و به صورت فیات پول دریافت کنند.

شفافیت

یک اکوسیستم غیرمتمرکز ذاتاً شفاف است و به مشتریان هنگام خرید اطمینان بیشتری می دهد. تراکنش‌های ارزهای دیجیتال بر روی یک بلاک چین اجرا می‌شوند که در آن به‌طور برگشت‌ناپذیر بدون دخالت یک مقام مرکزی یا تصمیم‌گیرنده ثبت می‌شوند.

تقلب کمتر

تراکنش‌های اتریوم در چنین خریدهایی از طریق یک قرارداد هوشمند هدایت می‌شوند و احتمال فعالیت کلاهبرداری را کاهش می‌دهند. وقتی قراردادهای هوشمند تأیید می شوند، کلاهبرداران شانس کمی برای موفقیت دارند.

معاملات سریع

تراکنش‌های بین اتریوم بسیار سریع‌تر از پرداخت‌های بین‌المللی معمولی است. تراکنش‌های ارزهای دیجیتال چند دقیقه طول می‌کشد، در حالی که تراکنش‌های فیات که از طریق بانک‌ها انجام می‌شوند ممکن است چند روز طول بکشد تا در حساب یک شخص قرار بگیرند.

شرکت‌ها همچنین دلایل محکمی برای شروع پذیرش اتریوم دارند.

نهایی شد

نهایی بودن به وضعیت تراکنش زمانی که بخشی از یک بلوک است که قابل تغییر نیست اشاره دارد. در اتریوم، که معمولاً بر روی الگوریتم اجماع اثبات کار (PoW) اجرا می‌شود، میانگین زمان رسیدن به تأیید پرداخت نهایی شش دقیقه (25 تأیید) است، در حالی که میانگین زمان استخراج یک بلوک 15 ثانیه است.

این به طور قابل توجهی کمتر از بیت کوین، بزرگترین ارز دیجیتال است که برای تکمیل یک تراکنش 60 دقیقه (شش تایید) طول می کشد. میانگین زمان استخراج هر بلوک بیت کوین حدود 10 دقیقه است. زمانی که به‌روزرسانی Marj (اجرای لایه اثبات سهام) کامل شود، زمان لازم برای نهایی کردن تراکنش‌های اتریوم حتی کوتاه‌تر خواهد بود.

هماهنگی داده ها

اتریوم دارای یک معماری غیرمتمرکز است که برای توزیع اطلاعات و اعتماد بدون تعصب طراحی شده است و نیاز به یک نهاد مرکزی برای هماهنگ کردن داده ها را از بین می برد. سیستم غیرمتمرکز به طور یکپارچه سیستم را مدیریت و تراکنش ها را پردازش می کند.

لایه محرک

اکوسیستم مکانیسم‌هایی را توسعه می‌دهد که به فعالیت‌های حمایتی مانند تأیید و در دسترس بودن پاداش می‌دهد، در حالی که فعالیت‌هایی را که تأثیر منفی بر زنجیره بلوکی و مکانیسم‌های مرتبط دارند، جریمه می‌کند. مشوق‌های تشویق رفتار صادقانه کاربر به برآوردن الزامات امنیتی کمک می‌کند.

نشانه گذاری

هر دارایی که در فرمت دیجیتال ثبت شود می تواند به اتریوم توکن شود. توکن‌سازی به تمرکززدایی از دارایی‌هایی که قبلاً ناکارآمد بوده‌اند، مانند املاک و مستغلات، که خیلی گران شده‌اند، کمک می‌کند و مشکل مدل‌های اقتصادی جدید، مانند مدیریت داده‌های جمع‌سپاری را حل می‌کند.

دامنه غیر متمرکز

بازرگانانی که قبلا از ارزهای دیجیتال استفاده نکرده اند در ارسال و دریافت ارزهای دیجیتال با مشکل مواجه می شوند. آدرس‌های کیف پول ارزهای دیجیتال رشته‌ای از اعداد و حروف طولانی هستند. همچنین برای دریافت هر ارز دیجیتال آدرس متفاوتی لازم است.

به لطف سرویس نام اتریوم (ENS)، کاربران می توانند یک نام مستعار جهانی برای همه آدرس های عمومی خود ایجاد کنند. به جای استفاده از مجموعه ای از کلیدهای ناخوانا برای دریافت پرداخت های رمزنگاری، می توانند یک دامنه ENS مانند “Joseph.eth” داشته باشند.

چگونه پرداخت با اتریوم را بپذیرم؟

هر کسب‌وکاری که می‌خواهد پرداخت‌های اتریوم را بپذیرد باید اقدامات خاصی را انجام دهد.

تاجری که می خواهد پرداخت های اتریوم را دریافت کند، باید زیرساخت پرداختی را راه اندازی کند که تراکنش ها را آسان و راحت کند. آنها می توانند یک حساب تجاری با یک پلتفرم پرداخت ارز دیجیتال مانند BitPay، Flexa یا CoinRemitter ایجاد کنند و شروع به پذیرش اتریوم از طریق برنامه خود کنند. این فرآیند معمولاً شامل موارد زیر است:

برای یک حساب تجاری ثبت نام کنید.

آدرس اتریوم خود را وارد کنید.

یک کلید API ایجاد کنید.

یک روش یکپارچه سازی (API، افزونه ها، فاکتورها، فایل اجرایی پرداخت یا پیوند پرداخت) را به پرداخت اضافه کنید.

شروع به پذیرش اتریوم کنید.

پلتفرم زیرساخت وب Cloudflare از پرداخت ها از طریق پورت های اتریوم و IPFS (اشتراک گذاری غیرمتمرکز فایل همتا به همتا) پشتیبانی می کند. می توانید وارد داشبورد شوید و بخش اتریوم را راه اندازی کنید. پورت اتریوم Cloudflare به کاربران امکان دسترسی نامحدود به تمام اطلاعات تایید شده توسط گره های موجود در بلاک چین را می دهد.

اتریوم را کجا ذخیره کنیم؟

کسب و کارها و همچنین مصرف کنندگان به مکانی امن و راحت برای ذخیره اتریوم نیاز دارند.

بسته به عواملی مانند امنیت و راحتی، می توانید اتریوم را در کیف پول های سرد یا گرم ذخیره کنید. کیف پول داغ ارز دیجیتال به صورت آنلاین در دسترس است و با استفاده از کلیدهای عمومی و خصوصی تراکنش می کند. از سوی دیگر، کیف پول سرد که به عنوان کیف پول سخت افزاری نیز شناخته می شود، موجودی فیزیکی است که ارزهای دیجیتال را آفلاین نگه می دارد. کیف پول های سرد از کیف پول های گرم ایمن تر هستند، در حالی که کیف پول های گرم راحت تر هستند.

اکثر افرادی که اتریوم دارند تمایل دارند آن را در کیف پول های گرم نگه دارند. این کیف پول ها اساسا نرم افزاری هستند که قادر به تعامل با بلاک چین اتریوم هستند. کیف پول های داغ شامل کیف پول دسکتاپ، کیف پول موبایل و اکثر کیف پول های صرافی است. اگرچه این کیف پول ها انتقال ارزهای دیجیتال را آسان می کنند، اما در برابر هکرها آسیب پذیر هستند. برای هر کسی که مقادیر زیادی اتریوم دارد، نگه داشتن بیشتر ارز دیجیتال خود در یک کیف پول سرد در حالی که به اندازه کافی در یک کیف پول گرم برای تراکنش های معمولی نگهداری می کند، می تواند یک راه حل ایده آل باشد.

کیف پول های سردی که به اینترنت وصل نیستند آسیب پذیری کمتری نسبت به کیف پول های گرم دارند.کیف پول سخت افزاری یک دستگاه USB است که برای ذخیره اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال استفاده می شود و کلیدهای خصوصی کاربر را ذخیره می کند. هر کسی که مالک اتریوم باشد می‌تواند آن را از طریق یک کیف پول کاغذی که می‌تواند در وب‌سایت‌های خاصی تولید شود، نگه دارد. یک کیف پول کاغذی کلیدهای عمومی و خصوصی اتریوم شما را ذخیره می کند.

کارمزد تراکنش های اتریوم چیست؟

کارمزد تراکنش‌های اتریوم قبل از به‌روزرسانی Marj بسیار بالا بود. این موضوع چه تاثیری بر قیمت گاز داشته است؟

مفهوم گاز در اتریوم برای تعیین قدرت محاسباتی مورد نیاز اکوسیستم برای پردازش و تایید تراکنش ها معرفی شد. تمام قدرت محاسباتی برای پردازش یک تراکنش توسط ماینرها (ماینرها) تامین می شود و هزینه های گاز مربوط به تراکنش ها بین ماینرهای دخیل در تشکیل بلوک توزیع می شود.

حاشیه خطا نشان دهنده حداکثر مبلغی است که یک فرد مایل است برای یک تراکنش خاص خرج کند. محدودیت هش بالاتر به این معنی است که برای تکمیل یک تراکنش باید بیش از یک مقدار مشخص هزینه کرد. قیمت گاز با عرضه و تقاضای توان پردازشی بالا و پایین می شود.

EVM (ماشین مجازی اتریوم) می تواند انواع مختلفی از قراردادهای هوشمند از جمله مبادله، قراردادهای اختیار معامله، اوراق قرضه، سهام، اجاره، سپرده و غیره را اجرا کند. این به کسب و کارها اجازه می دهد تا بدون دخالت انسان به طور خودکار وجوه جمع آوری کنند. پیش از این، کارمزد تراکنش‌های اتریوم زمانی که تقاضا زیاد بود بسیار گران بود. پس از معرفی به‌روزرسانی اتریوم و برخی به‌روزرسانی‌های شبکه ابری، هزینه‌های تراکنش نیز افزایش یافته است.

آیا می توان مانند بانک های سنتی پرداخت کرد؟

اگر تراکنش اتریوم با شکست مواجه شود یا شخصی به طور تصادفی آن را به آدرس اشتباهی ارسال کند، آیا امکان بازپرداخت وجود دارد؟

اتریوم کارمزد تراکنش‌های ناموفق را بازپرداخت نمی‌کند. معماری یک بلاک چین باز مانند اتریوم چنین وضعیتی را غیرممکن می کند. هزینه‌هایی که فرستندگان برای افزودن تراکنش‌ها به بلوک‌ها پرداخت می‌کنند، بدون توجه به وضعیت موفقیت یا شکست تراکنش، مستقیماً به استخراج‌کنندگان در شبکه اتریوم پرداخت می‌شود.

در صورت شکست تراکنش، اتریومی که شخص قصد ارسال آن را داشت به کیف پول بازگردانده می شود. با این حال، اگر کسی توکن‌ها را به آدرس اشتباهی ارسال کند، هزینه‌ها و همچنین توکن‌ها را از دست می‌دهد، مگر اینکه گیرنده را بشناسد و با بازپرداخت موافقت کند.

اگر وجوهی را به آدرسی مرتبط با صرافی ارسال کرده باشید، ممکن است بنا به صلاحدید صرافی، آن وجوه بازپرداخت شود. شخص باید جزئیات تراکنش را با صرافی به اشتراک بگذارد، مانند آدرسی که می‌خواهد اتریوم را به آن ارسال کند و هش تراکنش اشتباه.

برای مطالعه اخبار مرتبط با ارزهای رمزنگاری شده در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.