با وجود این واقعیت که نظریه بازی ارتباط نزدیکی با دنیای ارزهای دیجیتال دارد، اغلب نادیده گرفته می شود. این نظریه نقش بسیار مهمی در امنیت پلتفرم ایناهاش. وظیفه تئوری بازی ها در حوزه اقتصاد ارزهای دیجیتال، دانش و درک مولفه های اصلی تعامل بین شرکت کنندگان در پلتفرم های مبتنی بر ارز دیجیتال. در فضای تحت سلطه بلاک چین و ارزهای دیجیتال، می توانید از اصول و قواعد نظریه بازی برای تجزیه و تحلیل تعامل بین کاربران و دستیابی به نتایج هیجان انگیز استفاده کنید.
با والکس همراه باشید تا در این مقاله به نقش تئوری بازی ها در دنیای کریپتو و کاربردهای آن پی ببرید.
تئوری بازی چیست؟
نظریه بازی مکانیزم اصلی فناوری بلاک چین است. این تئوری به ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین اجازه می دهد تا اختلالات شبکه را مدیریت کرده و از یکپارچگی پایگاه داده توزیع شده اطمینان حاصل کنند. نظریه بازی علم مطالعه تصمیم گیری منطقی توسط بازیکنان در پارامترهای تعریف شده یک سیستم است. این نظریه از مدل ریاضیات کاربردی پیروی می کند و بنابراین می تواند در اقتصاد، روانشناسی، منطق و سیستم های غیرمتمرکز اعمال شود. به طور کلی، نظریه بازی را می توان به عنوان یک عالم کوچک از رفتار انسان (تحت شرایط خاص) در نظر گرفت، جایی که مکانیسم ها و ساختارهای انگیزشی خاص می تواند منجر به رفتار منصفانه و قابل پیش بینی توسط شرکت کنندگان شود.
در سناریوی پایه نظریه بازی ها 3 جزء اصلی وجود دارد بازیکنان، استراتژی ها و عواقب وجود دارد. بازیکنان معامله گرانی هستند که در بازار تصمیم می گیرند. استراتژی ها اقداماتی هستند که معامله گران با در نظر گرفتن تصمیمات کارآمد سایر بازیگران انجام می دهند. پیامدها نتیجه اقدامات بازیکنان سیستم است که با استفاده از مکانیسم های تشویقی مناسب می توان آنها را در جهت خاصی هدایت کرد.
سناریوی معمای زندانی
معمای زندانی رایج‌ترین سناریویی است که برای توضیح مدل‌سازی نظریه بازی‌ها استفاده می‌شود. در این سناریو دو جنایتکار توسط پلیس دستگیر می شوند. دادستان ها مجرمان را به صورت انفرادی بازجویی می کنند و برای هر یک در ازای اعتراف علیه دیگری مجازات تعیین می کنند. در این مرحله، هیچ یک از مجرمان ابزاری برای برقراری ارتباط با دیگری ندارند.
- اگر زندانی الف به زندانی ب خیانت کند، زندانی الف بدون هیچ مجازاتی آزاد و زندانی ب به ۵ سال حبس محکوم خواهد شد. همین امر در مورد زندانی B نیز صدق می کند.
- اگر هر دو زندانی تسلیم شوند، هر یک از آنها 3 سال در زندان خواهند ماند.
- در نهایت اگر هر دو ساکت شوند و همکاری کنند، هر کدام فقط یک سال زندان خواهند داشت.
| B به A خیانت می کند | ب همکاری کنید | |
|---|---|---|
| A به B می رساند | الف و ب 3 سال حبس خواهند داشت. | الف آزاد شد و ب حدود 5 سال در زندان بود. |
| و همکاری کنند | ب آزاد شد و الف حدود 5 سال در زندان بود. | الف و ب 1 سال حبس خواهند داشت. |
دوراهی زندانی نشان می دهد که اگر مجرمان به دنبال منافع خود باشند به نتایج خوبی نخواهند رسید و بهترین گزینه همکاری است. این سناریو یک مدل تئوری بازی و یک نمونه کلاسیک از وضعیت بازی با جمع غیر صفر است. بازی با جمع غیر صفر وضعیتی است که مجموع بردها و باخت های بازیکنان فعلی بیشتر یا کمتر از صفر باشد. این باعث می‌شود که ویژگی بازی با مجموع صفر رقابتی یا غیررقابتی با بازی‌های حاصل جمع صفر (که بسیار رقابتی هستند) باشد.
سناریوی Prisoner’s Dilemma می تواند در موقعیت های مختلف برای نشان دادن رفتار و تعامل بازیکن مورد استفاده قرار گیرد. در سیستم‌های غیرمتمرکز، این مفهوم نقطه اوج دستیابی به مدل‌های اجماع غیرقابل اعتماد است و هنگامی که برای ارزهای دیجیتال در اقتصاد رمزنگاری اعمال می‌شود، دارای زیرشاخه‌های مهمی است.
اقتصاد رمزنگاری
اقتصاد ارز دیجیتال را می‌توان ترکیبی از مدل‌های رمزنگاری، اقتصاد و تئوری بازی‌های انگیزشی در پروتکل‌های بلاک چین توزیع‌شده تعریف کرد که یک سیستم پایدار، پایدار و امن ایجاد می‌کند. از آنجایی که بلاک چین یک پایگاه داده توزیع شده حاوی بلوک های معتبر (معاملات) است. ماینرها باید در مورد اینکه کدام بلوک را اعتبار سنجی کنند توافق کنند. در مورد بیت کوین، اعتبارسنجی هر بلوک جدید توسط ماینرهایی انجام می شود که یک مشکل محاسباتی دشوار را حل می کنند. این پازل اثبات کار (PoW) نام دارد.
مکانیسم های اجماع
الگوریتم های اجماع مانند اثبات سهام (PoW) برای حمایت از همکاری بدون اعتماد، آنها بر اساس تئوری بازی ها هستند. در یک محیط استخراج رقابتی با منابع فشرده، نظریه بازی به ما می گوید که بازیکنان منطقی انگیزه دارند صادقانه رفتار کنند تا ریسک از دست دادن سرمایه خود را کاهش دهند. این باعث می شود برخی از بازیگران بدخواه انگیزه ای برای تقلب نداشته باشند. زیرا پیامد آن معمولاً شامل اتلاف منابع است.
به همین دلیل، می توانید استخراج را به عنوان یک معضل مکرر زندانی ببینید، جایی که هر گره از استراتژی استفاده می کند که هدف آن به حداقل رساندن سود خود، بدون توجه به استراتژی های بازیکنان دیگر است. شبکه های توزیع شده همکاری بین گره ها را بدون تکیه بر اعتماد بین بازیکنان تشویق می کنند. این بازیکنان هستند که به گونه ای عمل می کنند تا کارایی خود را به حداکثر برسانند که ثبات و امنیت بلاک چین را تضمین می کنند.
در مدل اجماع اثبات کار، می بینیم که دفتر کل توزیع شده به تعاملات رفتاری تصمیم گیرندگان منطقی متکی است. این به این معنی است که تئوری بازی اجازه می دهد تا امنیت پلت فرم و پروتکل های اجماع. شایان ذکر است که یک بلاک چین قوی و انعطاف پذیر به پروتکل آن و تعداد گره هایی که از شبکه استفاده می کنند بستگی دارد. هر چه یک شبکه توزیع شده بزرگتر شود، در برابر حمله آسیب پذیرتر می شود.
نظریه بازی در دنیای ارزهای دیجیتال
تئوری بازی به ما اجازه می‌دهد تا انگیزه پشت مدل‌های اجماع را درک کنیم و سیستم‌های غیرمتمرکز را که در برابر حملات مقاوم هستند، بشناسیم. با تجزیه و تحلیل تعاملات استراتژیک، ما می توانیم یک بازی توزیع شده ایجاد کنیم که بازیکنان را به سمت نتایج دلخواه تشویق می کند و به جای تصمیمات کاربر، یک سیستم اعتماد مبتنی بر کد ابداع می کند.
ما به آینده‌ای نزدیک می‌شویم که فناوری بلاک چین و ارزهای دیجیتال تعاملات روزانه ما را در مقیاس بزرگ‌تری شکل می‌دهند و تئوری بازی یک عنصر کلیدی در ساختن چنین آینده‌ای است. با این حال، تئوری بازی و اقتصاد رمزنگاری در مراحل اولیه توسعه هستند و هنوز راه درازی برای مشارکت در طیف گسترده ای از زمینه ها در پیش دارند.
کاربرد نظریه بازی ها را در دنیای ارزهای دیجیتال چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا این نظریه می تواند به رشد بازار کمک کند؟ افکارتان را با ما در میان بگذارید.